غلامحسين شعباني
يكي از اوصاف رذيله اخلاقي، خودخواهي و خودپسندي است. تحمل فرد خودخواه بسيار دشوار است و حضور او در هر جا باعث آزار اطرافيان مي‌شود. همه ما كمابيش با افرادي روبرو شده‌ايم كه اين خصلت ناروا را داشته‌اند و ديده‌ايم كه چگونه حضورشان حتي باعث از هم پاشيدگي يك جمع مي‌شود. محيطي را تصور كنيد كه در آن افراد خودپسند به دور هم گرد آيند، آيا به نظر شما اصلاً چنين جمعي پا مي‌گيرد؟ اگر اين كار در سطح گسترده‌تري صورت گيرد گمان مي‌كنيد اصلاً جامعه‌اي پا مي‌گيرد؟
بنيان اصلي و اساسي هرجامعه‌اي حاكميت اخلاق و قانون است و اگر قرار باشد در اجتماع هر كسي فقط به فكر خود باشد به طور قطع آن جامعه در خطر فروپاشي قرار خواهد گرفت.
خودپسندي و خودخواهي فقط جنبه فردي ندارد و مي‌تواند به صورت‌هاي ديگري هم ظهور كند. اينكه ملتي خود را برتر بداند و همه چيز را فقط براي خود بخواهد يكي از انواع آن است. قوميت‌پرستي، نژادپرستي و ... هر كدام نمونه‌اي هستند از خودخواهي در محدوده‌اي گسترده‌تر. يكي از انواع خودپسندي‌ها در سطح اجتماع اين است كه يك گروه اجتماعي بدون در نظر گرفتن شرايط كل جامعه فقط و فقط در فكر خود و منافع گروه خود بوده و هيچ نظاره نكنند كه در ساير اقشار چه مي‌گذرد و آنها چگونه زندگي مي‌كنند.
جامعه ورزش هميشه اين افتخار را داشته است كه به دور از منافع صنفي و گروهي در فكر افراد ضعيف بوده و هميشه براي احقاق حق آنها تلاش كرده است. پاره‌اي اوقات حتي ورزشكاران پا بر روي حق و حقوق خود گذاشته و آن را خرج كساني كرده‌اند كه توان كافي نداشته‌اند. اين بدون ترديد اوج عبور از خودخواهي و خودپسندي است و مصداق جود و احسان است. متاسفانه، ديري است كه اين اخلاق حسنه از جامعه ورزش ما رخت بر بسته و ديگر آن حال و هوايي كه مردم ورزشكاران را پشت و پناه خود مي‌دانستند وجود ندارد. حالا به نظر مي‌رسد جامعه ورزش ما و خصوصاً فوتباليست‌ها دارند حساب خود را از مردم جدا مي‌كنند. كار اين جدايي به آنجا كشيده كه ديگر مسئولان ما هم به اين باور رسيده و فارغ از آن كه در جامعه چه مي‌گذرد هزينه‌هاي بسياري كه برخي اوقات بيهوده هم هست براي فوتبالی ها انجام مي‌دهند. بايد بپذيريم كه ما همه در يك جامعه زندگي مي‌كنيم و بايد كار را به شكل عمومي انجام دهيم نه آنكه هر كسي و قشري فقط به فكر خود باشد.
نگاهي كنيد به آنچه كه اين روزها پيرامون كمبود ارز براي واردات مطرح است، تا به راحتي دريابيد وقتي در جامعه‌اي همبستگي نباشد و هر كس فقط خود را ببيند چه بلايي ممكن است بر سر آن بيايد. دكتر زالي عضو شوراي عالي نظام‌پزشكي طي مصاحبه‌اي گفته است خودروهاي لوكس با ارز دولتي مي‌آيند و ما نگران تأمين دارو هستيم. ايشان تأكيد كرده‌اند پرداخت هزينه سلامت توسط مردم به اين معناست كه بسياري از افراد مجبورند زندگي خود را براي سلامتشان بفروشند. در همين حال در اخبار مي‌خوانيم كه وزارت بهداشت از كمبود ارز براي واردات داروهاي حياتي گله دارد و يك مقام آگاه در بانك مركزي مي‌گويد ارز دولتي گرفتند و به جاي دارو، لوازم آرايشي وارد كردند.
با خواندن اين خبرها چه احساسي به شما دست مي‌دهد آيا اين است تأسي جستن به پيام خداوند مبني بر يد واحده بودن؟ مگر خداوند با جماعت نيست پس ما را چه شده است كه به سادگي فرديت و قشري‌گرايي و گروه‌پرستي را جانشين اجماعي مي‌كنيم كه خداوند با آن است؟ چون بحث ما در حوزه ورزش است فقط چند خبر را مي‌آورم تا ببينیم ما به عنوان اهالي ورزش آيا مي‌توانيم هم چنان با وجدان آسوده زندگي كنيم و اصلاً انديشه نكنيم كه در اين جامعه دارد چه مي‌گذرد و چه هزينه‌هايي لازم‌تر است؟
1ـ به گزارش تابناك روح‌الله پيري يكي از كارگران خدماتي اداره كل ورزش و جوانان تهران به علت نامعلومي دست به خودكشي زد. متاسفانه شنيده شده نامبرده كه از لحاظ مالي وضعيت مناسبي نداشت، به خاطر نگرفتن حقوق معوقه‌اش به خاطر فقر مالي براي مداواي فرزندش درخواست وام نموده كه با كمال تأسف با درخواست وام موافقت نشده و به همين علت با قرص برنج خودكشي كرد.
2ـ جاهد جهانشاهي، مترجم و منتقد پيشكسوت تئاتر، در حين كوهنوردي درگذشت. به گزارش ايسنا همسر جهانشاهي ضمن اعلام اين خبر گفت اين نويسنده، مترجم و منتقد تئاتر ساعت 30/9 دقيقه پنج‌شنبه 23 آذر در حين كوهنوردي در دركه، دچار ايست قلبي شد، و از دنيا رفته است. او از نبود كمك‌هاي اوليه در مسير كوهپيمايي انتقاد كرد.
3ـ خبرگزاري مهر نوشت جواد جهانگيرزاده نماينده اروميه در مجلس در واكنش به آتش‌سوزي مدرسه دخترانه شين‌آباد در پيرانشهر با انتفاد از ميزان اعتبارات اختصاص يافته به مدارس و محيط‌هاي آموزشي تصريح كرد با توجه به اين كه اينگونه حوادث مسبوق به سابقه بوده است مسئولان امر در وزارتخانه بايد حساسيت لازم را در اين خصوص به ويژه در نقاط سردسير كشور داشته باشند. وي ادامه داد متاسفانه اعتبارات صرف هزينه‌هاي غيرضروري نظير شام دادن و افطاري دادن شده و اكنون محيط‌هاي آموزشي با مشكل اعتبارات مواجه هستند و برخي هزينه‌هاي ضروري آنها به دليل كمبود اعتبارات پرداخت نمي‌شود.
4ـ داستان زلزله‌زدگان و كمك‌هايي كه در اين فصل سرما لازم دارند را هم به خوبي مي‌دانيد.
اينها در كنار بسياري از خبرهاي ناگوار ديگر است كه عامل اصلي آنها فقر و نداري است. خوب دقت كنيد واقعاً چنين نيست كه پول كم است بلكه مشكل اصلي بر سر چگونگي توزيع آن است. اگر به جاي دارو ماشين‌هاي لوكس و لوازم آرايشي وارد نشود، اگر به جاي هزينه كردن جهت شام و افطار هزينه‌هاي ضروري مدارس پرداخت شود، اگر به جاي پرداخت‌هاي آنچناني به فوتبالیست ها تلاش شود كه يك وام حداقلي به كارمندان و كارگران پرداخت شود، اگر به جاي پاداش‌هاي بيهوده و ساختن ورزشگاه‌هايي كه نمي‌توانيم از پس هزينه نگهداري آن برآييم، حداقل كمك‌هاي اوليه را در مسير كوهنوردان مستقر كنيم و اگرهاي بسيار ديگري كه اگر انجام شوند، آيا باز هم شاهد چنين اخباري خواهيم بود؟ با بخش‌هاي ديگر جامعه كار ندارم اما حداقل در مورد ورزش اين نكته را مي‌دانم كه بسياري از هزينه‌هاي ما بيهوده است و به نظر مي‌رسد در اين شرايط اقتصادي و با اين انبوه مشكلات اين گونه هزينه كردن و پرداختن پول به يك ورزشكار نه مورد رضاي خداوند است و نه مورد رضايت بندگان او. آیا رضای خداوند در این است که ، از نظر تامین دارو برای بیماران مشکل داشته باشیم و آنگاه ارز خود را خرج مربی کنیم که نیم فصل عذر او را می خواهیم؟
بياييد از سر انصاف رفتار كنيم تا دچار قهر و نفرين الهي نشويم.
يكي از اوصاف رذيله اخلاقي، خودخواهي و خودپسندي است. تحمل فرد خودخواه بسيار دشوار است و حضور او در هر جا باعث آزار اطرافيان مي‌شود. همه ما كمابيش با افرادي روبرو شده‌ايم كه اين خصلت ناروا را داشته‌اند و ديده‌ايم كه چگونه حضورشان حتي باعث از هم پاشيدگي يك جمع مي‌شود. محيطي را تصور كنيد كه در آن افراد خودپسند به دور هم گرد آيند، آيا به نظر شما اصلاً چنين جمعي پا مي‌گيرد؟ اگر اين كار در سطح گسترده‌تري صورت گيرد گمان مي‌كنيد اصلاً جامعه‌اي پا مي‌گيرد؟
بنيان اصلي و اساسي هرجامعه‌اي حاكميت اخلاق و قانون است و اگر قرار باشد در اجتماع هر كسي فقط به فكر خود باشد به طور قطع آن جامعه در خطر فروپاشي قرار خواهد گرفت.
خودپسندي و خودخواهي فقط جنبه فردي ندارد و مي‌تواند به صورت‌هاي ديگري هم ظهور كند. اينكه ملتي خود را برتر بداند و همه چيز را فقط براي خود بخواهد يكي از انواع آن است. قوميت‌پرستي، نژادپرستي و ... هر كدام نمونه‌اي هستند از خودخواهي در محدوده‌اي گسترده‌تر. يكي از انواع خودپسندي‌ها در سطح اجتماع اين است كه يك گروه اجتماعي بدون در نظر گرفتن شرايط كل جامعه فقط و فقط در فكر خود و منافع گروه خود بوده و هيچ نظاره نكنند كه در ساير اقشار چه مي‌گذرد و آنها چگونه زندگي مي‌كنند.
جامعه ورزش هميشه اين افتخار را داشته است كه به دور از منافع صنفي و گروهي در فكر افراد ضعيف بوده و هميشه براي احقاق حق آنها تلاش كرده است. پاره‌اي اوقات حتي ورزشكاران پا بر روي حق و حقوق خود گذاشته و آن را خرج كساني كرده‌اند كه توان كافي نداشته‌اند. اين بدون ترديد اوج عبور از خودخواهي و خودپسندي است و مصداق جود و احسان است. متاسفانه، ديري است كه اين اخلاق حسنه از جامعه ورزش ما رخت بر بسته و ديگر آن حال و هوايي كه مردم ورزشكاران را پشت و پناه خود مي‌دانستند وجود ندارد. حالا به نظر مي‌رسد جامعه ورزش ما و خصوصاً فوتباليست‌ها دارند حساب خود را از مردم جدا مي‌كنند. كار اين جدايي به آنجا كشيده كه ديگر مسئولان ما هم به اين باور رسيده و فارغ از آن كه در جامعه چه مي‌گذرد هزينه‌هاي بسياري كه برخي اوقات بيهوده هم هست براي فوتبالی ها انجام مي‌دهند. بايد بپذيريم كه ما همه در يك جامعه زندگي مي‌كنيم و بايد كار را به شكل عمومي انجام دهيم نه آنكه هر كسي و قشري فقط به فكر خود باشد.
نگاهي كنيد به آنچه كه اين روزها پيرامون كمبود ارز براي واردات مطرح است، تا به راحتي دريابيد وقتي در جامعه‌اي همبستگي نباشد و هر كس فقط خود را ببيند چه بلايي ممكن است بر سر آن بيايد. دكتر زالي عضو شوراي عالي نظام‌پزشكي طي مصاحبه‌اي گفته است خودروهاي لوكس با ارز دولتي مي‌آيند و ما نگران تأمين دارو هستيم. ايشان تأكيد كرده‌اند پرداخت هزينه سلامت توسط مردم به اين معناست كه بسياري از افراد مجبورند زندگي خود را براي سلامتشان بفروشند. در همين حال در اخبار مي‌خوانيم كه وزارت بهداشت از كمبود ارز براي واردات داروهاي حياتي گله دارد و يك مقام آگاه در بانك مركزي مي‌گويد ارز دولتي گرفتند و به جاي دارو، لوازم آرايشي وارد كردند.
با خواندن اين خبرها چه احساسي به شما دست مي‌دهد آيا اين است تأسي جستن به پيام خداوند مبني بر يد واحده بودن؟ مگر خداوند با جماعت نيست پس ما را چه شده است كه به سادگي فرديت و قشري‌گرايي و گروه‌پرستي را جانشين اجماعي مي‌كنيم كه خداوند با آن است؟ چون بحث ما در حوزه ورزش است فقط چند خبر را مي‌آورم تا ببينیم ما به عنوان اهالي ورزش آيا مي‌توانيم هم چنان با وجدان آسوده زندگي كنيم و اصلاً انديشه نكنيم كه در اين جامعه دارد چه مي‌گذرد و چه هزينه‌هايي لازم‌تر است؟
1ـ به گزارش تابناك روح‌الله پيري يكي از كارگران خدماتي اداره كل ورزش و جوانان تهران به علت نامعلومي دست به خودكشي زد. متاسفانه شنيده شده نامبرده كه از لحاظ مالي وضعيت مناسبي نداشت، به خاطر نگرفتن حقوق معوقه‌اش به خاطر فقر مالي براي مداواي فرزندش درخواست وام نموده كه با كمال تأسف با درخواست وام موافقت نشده و به همين علت با قرص برنج خودكشي كرد.
2ـ جاهد جهانشاهي، مترجم و منتقد پيشكسوت تئاتر، در حين كوهنوردي درگذشت. به گزارش ايسنا همسر جهانشاهي ضمن اعلام اين خبر گفت اين نويسنده، مترجم و منتقد تئاتر ساعت 30/9 دقيقه پنج‌شنبه 23 آذر در حين كوهنوردي در دركه، دچار ايست قلبي شد، و از دنيا رفته است. او از نبود كمك‌هاي اوليه در مسير كوهپيمايي انتقاد كرد.
3ـ خبرگزاري مهر نوشت جواد جهانگيرزاده نماينده اروميه در مجلس در واكنش به آتش‌سوزي مدرسه دخترانه شين‌آباد در پيرانشهر با انتفاد از ميزان اعتبارات اختصاص يافته به مدارس و محيط‌هاي آموزشي تصريح كرد با توجه به اين كه اينگونه حوادث مسبوق به سابقه بوده است مسئولان امر در وزارتخانه بايد حساسيت لازم را در اين خصوص به ويژه در نقاط سردسير كشور داشته باشند. وي ادامه داد متاسفانه اعتبارات صرف هزينه‌هاي غيرضروري نظير شام دادن و افطاري دادن شده و اكنون محيط‌هاي آموزشي با مشكل اعتبارات مواجه هستند و برخي هزينه‌هاي ضروري آنها به دليل كمبود اعتبارات پرداخت نمي‌شود.
4ـ داستان زلزله‌زدگان و كمك‌هايي كه در اين فصل سرما لازم دارند را هم به خوبي مي‌دانيد.
اينها در كنار بسياري از خبرهاي ناگوار ديگر است كه عامل اصلي آنها فقر و نداري است. خوب دقت كنيد واقعاً چنين نيست كه پول كم است بلكه مشكل اصلي بر سر چگونگي توزيع آن است. اگر به جاي دارو ماشين‌هاي لوكس و لوازم آرايشي وارد نشود، اگر به جاي هزينه كردن جهت شام و افطار هزينه‌هاي ضروري مدارس پرداخت شود، اگر به جاي پرداخت‌هاي آنچناني به فوتبالیست ها تلاش شود كه يك وام حداقلي به كارمندان و كارگران پرداخت شود، اگر به جاي پاداش‌هاي بيهوده و ساختن ورزشگاه‌هايي كه نمي‌توانيم از پس هزينه نگهداري آن برآييم، حداقل كمك‌هاي اوليه را در مسير كوهنوردان مستقر كنيم و اگرهاي بسيار ديگري كه اگر انجام شوند، آيا باز هم شاهد چنين اخباري خواهيم بود؟ با بخش‌هاي ديگر جامعه كار ندارم اما حداقل در مورد ورزش اين نكته را مي‌دانم كه بسياري از هزينه‌هاي ما بيهوده است و به نظر مي‌رسد در اين شرايط اقتصادي و با اين انبوه مشكلات اين گونه هزينه كردن و پرداختن پول به يك ورزشكار نه مورد رضاي خداوند است و نه مورد رضايت بندگان او. آیا رضای خداوند در این است که ، از نظر تامین دارو برای بیماران مشکل داشته باشیم و آنگاه ارز خود را خرج مربی کنیم که نیم فصل عذر او را می خواهیم؟
بياييد از سر انصاف رفتار كنيم تا دچار قهر و نفرين الهي نشويم.