کابوس نرفتن به المپیک
ناکامی تیم امید ایران
در راهیابی به المپیک لندن هم، شاهکار فدراسیون فوتبال را تکمیل کرد. تیم
امید دیدار رفت مرحله پلیآف المپیک ۲۰۱۲ مقابل عراق را با پیروزی یک بر
صفر در اربیل پشت سر گذاشت اما بهدلیل استفاده از یک بازیکن غیرمجاز از
سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا ۳بر صفر بازنده اعلام شد. در نمابری که در
تاریخ نهم اسفند۸۹ به فدراسیون ارسال شد، کنفدراسیون فوتبال آسیا اعلام کرد
کمال کامیابینیا برای دیدار مقابل عراق دو اخطاره است و حق بازی ندارد
اما او در بازی رفت در اربیل به میدان رفت. ۴ساعت پیش از بازی برگشت بود که
بازیکنان متوجه شدند تمام دوندگیهای آنها در بازی رفت بینتیجه بوده و
یک تعویض اشتباه، نتیجه را تغییر داده است. امیدهای عراق بازی برگشت را ۲بر
صفر بردند و در کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی اصل ماجرا از زبان منصوریان
فاش و عمق فاجعه برای همه آشکار شد.
عراقیها
هنوز سرگرم پایکوبی بودند که داستان تازهای آغاز شد؛ یک داستان همیشگی با
این عنوان که مقصر چه کسی بود؟ در این میان هیچکدام از مدیران فدراسیون
فوتبال حرف نمیزدند و حتی تا پایان بازی هم در ورزشگاه نماندند تا در این
افتضاح تاریخی، خود را شریک شکست نشان دهند. آنها چند روز بعد ناظر بازی
را مقصر اصلی قلمداد کردند که حرفی از محرومیت کامیابینیا نزده بود و
روزهای بعد هم تعداد مقصرانی که تقصیر را به گردن دیگری میانداختند بیشتر
میشد. اصغر حاجیلو و منصوریان سهلانگاری پرهیزکار، سرپرست سابق تیم امید
را دلیل اصلی این اتفاق تلخ دانستندولی پرهیزکار در مصاحبههای مختلف خودش
را بیتقصیر دانست. عباس ترابیان هم یکی دیگر از مقصران این فاجعه بود و
نکته تعجبآور این بود که با هیچیک از مقصران برخورد قاطعی صورت نگرفت.