: عجيب است.
همه درباره «پنالتي» صحبت مي‌كنند.
90/فوتبال «فراموش» شد
به قلم سردبير
در اين كه پنالتي «تركي» كمر تراكتور را شكست و
در اين كه داور مسابقه مرتكب اشتباهي وحشتناك شد، سر سوزني جاي ترديد وجود
ندارد، ولي آيا تنها اتفاق قابل بحث در اين نود دقيقه – تنها و تنها – همين
پنالتي مشكوك بود؟
آيا غير از اين است كه شاگردان قلعه‌نوعي تحت تاثير «جو» سنگين اين بازي قرار گرفته بودند؟
آيا جز اين است كه آنها از دقيقه
اول بازي سر كوچك‌ترين صحنه‌اي داد و فرياد به راه مي‌انداختند؟ اعتراض
مي‌كردند و آن قدر «فشار رواني» به داور وارد آوردند كه دچار آن اشتباه
بزرگ شد؟
از قلعه‌نوعي كه همه چي را خلاصه
در اشتباه تركي مي‌داند مي‌پرسيم: هفته قبل كه با اشتباه داوري شهرداري را
برديد، دو هفته پيش كه باز هم با اشتباهات تيم داوران داماش را شكست
داديد، چرا خبري از دست‌هاي پشت پرده و اين حرف‌ها نبود؟
آقاي قلعه‌نوعي! قبل از آن كه 10
نفره شويد هم هيچ برنامه‌اي براي برنده شدن نداشتيد. انتخاب اكبرپور براي
مهار جباري نقشه درستي نبود. اتكاي يك طرفه به بازي مستقيم و استفاده از
كناره‌ها نيز تدبيري بود تكراري، اتفاقي كه نيم‌فصل اول در آزادي افتاد و
قرار نبود – قرار نيست – يك تيم از يك سوراخ هميشه گزيده شود.
در آن جو ترسناك، ميهمان به زبان
طبيعتش عمل كرد. استقلال بايد احتياط به خرج مي‌داد زيرا هيچ بهانه‌اي
براي از دست دادن امتيازات اين بازي پذيرفتني نبود.
مظلومي انتخاب بهتري داشت و
برنده هم شد، با اين حال قلعه‌نوعي كه فصل گذشته با سپاهان پرستاره 4
امتياز به پرويز داد ديروز نيز از پس استقلال نصف و نيمه بر نيامد تا مثل
هميشه دنبال حاشيه‌هاي اين باخت باشد.